Gece karanlýk, gündüz olmuyor. Yalnýzlýk duvarýna etmiþim meyil. Þu çileli hayat neden dolmuyor? Bu sessizlik hayra alamet deðil.
Benliðim, dimaðým tarumar olmuþ. Bu sükunet yok eder tüm umutlarý. Kaderim, çilem demek ki buymuþ. Ezberledim ben artýk yalnýzlýklarý.
Kara kýþ çöreklenmiþ tüm mýsralara. Özledim þiirler de sevda yazmayý. Bunun adý bahtsa eðer, elbette kara. Allah’ ým gelsin artýk þu bahar ayý.
MEHMET FÝKRET ÜNALAN
TÜM DOSTLARA, TÜM CANLARA TEÞEKKÜR EDERÝM, O KADAR GÜZEL YORUMLAR YAPMIÞSINIZ KÝ, ÝNANIN GÖZ YAÞLARIMI TUTAMADIM, MUTLULUK ÞÝÝRLERÝ YAZMAK DÝLEÐÝ ÝLE SEVGÝLER....
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.