Yüreciğim

bak
göklerde anamýn beni kundakladýðý nevresim
nazartaþýmý kem bakýþlý gözler kýrdý
yüreciðim!

þimdi ayrýlýklarýn lahitlerinde saklanan
eskiden bebekti avuç çizgileri aþk gösteren
ayýþýðý yara sarmaz
kanarken
emziðimi getirdim
yýllardýr avazýný sakladýðýn
içinizde bir aðlayan çocuðunuz varmýþ, bana söylendi
artýk kimse güldüremez bu öksüz kaderi
derlerdi
þimdi ýþýk süzdüðün bu pencere
eskiden kara perdeler örtünürdü gündüzünde

eriyen karlarýn
suladý bahçemi
ne çöller yeþerttin bende
kurudum, yandým, yazgýma küstüm
sandým ki öldüm
aþk her nefesimi kestiðinde
sen bana bahar rüzgarlarý topladýn
yüreciðim
sen yorulmadýn mý?

avluda bir oyunda
darýldým,küstüm, baðýrdým sana
kaç kere ebe olduk
sakladýðýmýz zamana
sobelendik her keresinde
yýllarýn bizde büyüttüðü adama
þimdi aynadayýz
saçlarýmýz ak
yüreciðim
sen yaþlanmadýn mý?

adresimdeki kayýp mektup
tenimdeki silik harfler
yazýldým silindim
silindim silindim yazýldým
ne dilini öðrendim yalnýzlýðýn
ne de konuþabildim aþkýn lehçesini
alfabemin kanýný silmekteyim
biliyorsun dilimi zamanýn kestiðini
yüreciðim
sen susmadýn mý?

bak
göklerde anamýn beni kundakladýðý nevresim
nazartaþýmý kem bakýþlý gözler kýrdý
yüreciðim!
yoksa
þuramda hissettiðim sýzý, sessiz döktüðün gözyaþý mý?











Sosyal Medyada Paylaşın: