Ayný düþe Düþtük. Kalktýðýmýzda Tek biz vardýk. Zaman durmuþ Mevsimler, tarihler yoktu Nefes alan Bir sevgi bizdik.
Güneþin ýþýklarý eðildi Önümüzde, Güneþ gitti Gece binlerce güneþle geldi Kaybolduðumuz gökyüzüne Durdu baktý bizlere... Biz elele, Bir vuran bizdik Kalplerimiz aþk ile Vuruyordu göðümüze/göðsümüze.
Ay Muhteþem bir kalp aðrýsý. Baktýkça, Ayný düþ içindeydi gözlerimiz Bir ay ýþýðýyla yýkadýk yüzümüzü. Düþümüz sendeledi, Aþka düþtü, Biz hiç düþünmezken Böylesi güzel düþü.
(Nisan 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.