Gözlerim…
Merkez zihindedir belki ama bu baþka,
Görebileceðini sanýyorum eðer izin almasa,
Belki de yaradýlýþýmýzýn gizi burada,
Farklý zeka görev alýyor her biz uzuvda…
Ayaklarým,
Alýp beni götürüyor kendimden uzaða,
Ona kimse söylemiyor; ‘Hedefin burada!’,
Kendisi biliyor, nerede olmasý gerektiðini,
Yýllar var ki taþýyorlar bu asi bedeni…
Zihnim…
Bir muammadýr bu bilinmez mecrada,
Yolunu bulurdu o, ayaklar da olmasa,
Her biri ayrý bir hayat, hepsi birer derya,
Sessizce çalýþýyorlar bu yalan dünyada…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.