Serçenin Öğütleri
Karanlýkla aydýnlýk dalaþýrken bir sabah
Güneþ hala kendini saklýyorken daðlarda
Penceremde bir serçe, kýpýrdanýp duruyor
Uyarmak için beni gagasýyla vuruyor.
Gözlerimi açarak gerindim uzun, uzun
Bir an durakladý kuþ, bana baktý pek mahzun
Hadi artýk gerinme, diyor sanki duruþu
Kalk yataktan der gibi, cama týk, týk vuruþu
Gönül gözünü aç da, gökyüzüne baksana
Rabb’im nimetlerini sunuyor anlasana.
Rahmetini Rabb’imin görmezden uzak mýsýn?
Akýndan zorun mu var, kuzum sen bunak mýsýn?
Bu serin seher vakti, görevli meleklerle
Hazineler sunulmuþ, isteyin dileklerle.
Birazdan güneþ doðar çaresiz kalýrsýnýz
Kapýlar kapanýnca periþan olursunuz.
Bu küçücük kuþ kadar beyniniz yok mu sizin?
Silkinip miskinlikten, rýzkýn peþinde gezin
Karýncalar, böcekler, uyandý gelincikler
Sunulan bunca nimet, nasiplerini bekler.
Uðraþ, çalýþ, çabala boþa gitmez emeðin
Gayret yoksa kendinde gökten düþmez yemeðin.
Hey dedim garip serçe, beyni kuþ olan benim
Sopasý yok derler ya, sopa sensin feleðin.
Çanakkale 11/04/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.