Bahçeme baharda goncan saçýlýr
Ferhat misali sevdan daðý deldirir
Zülfünün teline aklýmý deðdirir
Beni dertten derde sokar gözlerin
Yokluðun koymaz tende derman
Dünyalýk uðraþlar vermez aman
Senden kalan ne varsa heman
Siler süpürür gider gözlerin
Hasreti gösterip dara düþürdün
Bendeyi görmeyip hara düþürdün
Ayrýlýk zincirini baþa geçirdin
Vakitsiz baðrýmý yakar gözlerin
Bazen gülsem, bazen aðlasam
Bendeki bu dert amansýz verem
Ummanda seninle visale ersem
Gönlümün buðusunu siler gözlerin
Dilerim baðrýna hasretim düþsün
Daðlarýný apansýz duman bürüsün
Gönlümün sýzýsý gönlüne yürüsün
Ayrýlýk gergefini örer gözlerin
Varsýn senden kalan gözyaþý olsun
Avuçlarýma firakýn çisesi düþsün
Yýllar bir þerit gibi önümden geçsin
Ömrümün resmini çeker gözlerin
Geçtiði yollarda çiçekler renk renk
Sevdasý sýrtýmda ateþten gömlek
Sönmeyecek lem’asý sonsuza dek
Sevdanýn çýrasýný yakar gözlerin
Rabbim nasip etse huzura varsam
Mahýnýn ýþýðýný her daim görsem
Hayat suyundan doya doya içsem
Vuslatýn müjganýný yakar gözlerin
Yüce daðlar aramýza pusu kurarsa
Vuslatýn sinede onulmaz dertse
Kirpiðin bu deliye kefen biçerse
Bir kuytuda daraðacýmý kurar gözlerin
10 Nisan 2010 Cumartesi / Kumru