GİT HADİİ..

Acýttýðýn yerden tüm acýlarýmý da topla git hadi.
Anlamadým yâr Sen mi yâr olmadýn yoksa ben mi yarenlikten uzaktým? Hangi kýyýya vurmuþtu aramýzdaki eksik o taþ?
Hangi þarkýda yarým kalmýþtý notamýz?
Hangi satýr içine sýðdýrabilmiþti de seni; sen bulunmazým olmuþtun?
Ah yâr sana baðlamazsam sözcüklerimi
hep anlamsýzlýk oluyor yüreðimin dili.
Sana baðlandýðýnda da gözyaþýna paralel oluyor.
Yok mu önümde senden gayri gidecek bir yol?
Ýçim yine ayný mýsra´larý tekrarlýyor..
Yamaçlarýmda senli güzel düþerim var
Ama düþlerime damlayan zehir de sensin yâr
Bulamadým yâr.
Seni bu kadar ararken kendime bir mutluluðu da bulamadým.
Zamandan bir bir çalýp saatleri sýzlayan yanlarýma kattým. Ben acýyý aþka yama yaptým.
Hafife almadým duyularý.
Kuytu köþelerde ölümüne besledim sevdayý.
Acýydý bildiðim aþkýn ön adý. Hiçbir þehre sýðmadý yüreðim.
Ýstanbul sen de yüreðimi ayaklarýna doladýn.
Ve sen düþtün ben kanadým.
Ezildim yarama yine koskoca bir kenti bastým.
Büyük bir uykudan ibaret sandým satýrlarda yaþamayý.
Kelimeleri vurdum kumsallara.
Canýmý aðrýttým ardýnda.
Ve bir taþ daha attým içimin karanlýk dehlizine.
Hüzün meskenine kilitli aþk hangi makamý kabul ediyordu ki sözlerine? Hangi yaram düþlerimi sana vurduðumda acý damlatmýyordu?
Gerçeðimde olmayan yâr gönlümden git!
Hadi git! Ben sarsýlan bir þehrin enkazý olmaya razýyým.
Ben yine kâbuslar saklarým yatak baþlarýmda.
Ve sana þiirler biriktirmekten vazgeçerim.
Sosyal Medyada Paylaşın: