gidenler kalanlara rağmen giderler
yavaþça içeri sýzdý ayrýlýk
kim bilirdi birazdan belirecek
olmadýk bir anda düðümlendi sözcükler
bir sesle peþ peþe vurdu vurdu yüzüme
þimdi kim silecek yazdýðýn yalnýzðý
paylaþýlýr mý aþkýn acýsý
kim anlar senin dilinden
kim dinler
hangi sorularýn cevap bulur
hangi beklentilerin avutulur...
evet ben gitmek istemedim bir kez bile düþünmedim
ama bir dur gitme kal diyenim mi vardý kalmam için
çaresiz bütün kýrýntýlarýmý da alarak veda etmeden
kim isterdi seni benden çok ....
bu akþam bu gece bu yer sensiz
bu þehir de ben bizsiz
evet þimdi özlüyorum seni ama neresi güzel
kavuþamayacaðýz kýrdýk döktük daðýttýk her þeyimizi
toparlayamaz bizi artýk hiç bir aþk
ah sevgilim þöyle çekip kolumdan dur deseydin
sarýlsaydýn da içimde yanan o ezik acým dinseydi
burkuldu yüreðim gitmek istemedim çaresiz sevilmedim....
þimdi geceleri yalnýz seni düþlüyorum
tek baþýma sarýlmýyor yaralarým derin bir nefes çekiyorum
içim acýyor dayanamýyorum çok erken veda ettik biz bu aþka
benim ütopyam iki kiþilikti sen ve ben þimdi tek kiþilik yalnýz ben
olsun bir umudum da olmasa sensizken alýþýrým
alýþmaya çalýþýrým bu gönül aðrýsýna...
sana raðmen kalamadým
bilmiyordum sensiz bir saniyemin bile bin yýl geleceðini ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.