Sustum

bana ait olmayan günler yaþattýlar
belim büküldü dayandým
tek kelimelik isyan yok
kader dedim dayandým
sustum........
aklým erip afabeyi söktüm yazdým
sýnýf dediler birer ikiþer aþtým
sen çok okudun sana askerlik
dört ay dediler yaptým, çalýþtým
basamaklarý týrmanýp tepelere
mutluluk aramak için sadece
çýktýkça çýktým aldatýldým
sustum.......
bir kadýn benim için özel
sadece bana diye ona taptým
acýlarýmý yoklarýmý saklayýp
onun için ;sadece ona verdim
ruhumdan bedenimden canýmdan
yýllar yýprattý itti kafasýný çevirdi gitti
sustum
boncuk boncuk çocuklar dünyama
hayat bu dedim renk bu zenginlik
boynumda hala kol izleri sýrtýmda
taþýdým; onlarda birer birer gitti
sustum......
sabahlarýn nemli havasý çig oldu yaðdý
bereket saydým ,üþüdüm titredim
bulutlarýn sakladýðý güneþle yetindim
yalnýz gecelerimin mehtabýda yok
baykuþlar öttüler onlar çatýmda bahçemde
sustum
sonbaharýn uçuþan yapraklarý topraga
güneyin kuþlarýda uçtular gittiler sýcaða
deredeki balýklarýmda döndüler göle
kýrlangýçlar veda ettiler çýðlýk çýðlýða
sustum.......
hayat bana ait dökülen sayfalarla bir takvim
düþen gününü alýp gitti hiç sormadan
nelerimi verdim insanlara gönülden candan
dün selam veren dostlarda yok artýk gitti
can sahibi emanetini istedi þimdi konuþamadým
yaþayamadým gülemedim huzur bulamadýn
anlattým tüm olanlarý hak aramak için ,dinlemedi
sustum............
hiç konuþmamak üzere son kez eyvallah bile diyemeden
sustum................................

Sosyal Medyada Paylaşın: