Gönlüne yaz, kalbine bahar gelmiþti,
Aþk kumsallarýnda kumdan kaleler yapmýþtýn,
Umut koymuþtun hepsinin adýný,
Tutku güneþi yakýyordu tenini,
Bronzlaþmýþtý pamuk kývamýndaki tenin,
Ayrýlýk kelimesi ekvator kadar uzaktý sana,
Kutuplar kadar soðuk...
Solunum sistemin bile deðiþmiþti,
Mutluluk çekiyordun ciðerlerine,
Ýçindeki dertleri veriyordun karþýlýðýnda,
Derdin, tasan kalmamýþtý...
Yaþamak belkide hiç bu kadar güzel olmamýþtý,
Hayat ise bu kadar anlamlý...
Yaþadýðýnýn yaz deðil yalancý bahar olduðunu,
Seni býrakýp gittiðinde anladýn,
Kucaðýnda bir buket hayal kýrýklýðý,
Gözlerinde iki damla yürek sancýsý,
Mirasý oluvermiþti bu aþkýn,
Aþk kumsallarýnda yaptýðýn kumdan kalelerini,
Ayrýlýk dalgasý yerle bir etmiþti,
Müsrif bir çocuk gibi harcamýþtýn umutlarýný,
Cebinde metelik kalmamýþtý,
Dýmzdýzlak kalmýþtýn ortada,
Uzak dediðin kutuplar yüreðin kadar yakýndý sana artýk,
Kalbin bir buzdaðý olmuþtu,
Hayallerin çarpmýþtý bu buzdaðýna,
Sen acýlar içinde kývranýrken,
Dert denizinin derinliklerinde,
O aþký kadar yalan olan hüzünlü halini,
Bir çýrpýda atlatývermiþti bile,
Sen daha ayrýlýk depreminin,
Artçý þoklarýný yaþarken,
O aþk oyununu oynayacak,
Yeni bir oyun arkadaþý buluvermiþti bile,
Enkaz altýnda kalan aþkýnýz,
Bu haberle ruhunu teslim etmiþti azraile,
O reddi miras yapmýþtý bu aþktan geri kalanlarý,
Sana kalmýþtý tüm acýlar ve gözyaþlarý,
Sen ömrünü koymuþken bu kumarda masaya,
Onun içinse sadece bir heyecandý,
O sadece eðleniyordu kazandýkça,
Sen onun uðruna neler feda etmiþtin,
Kimleri geri çevirmiþtin bu uðurda,
O ise yelken açtý bak yeni bir aþka,
Þimdi biraz daha üzüleceksin,
Kalbin sýkýþacak belki terleyeceksin,
Korkma bu dertlerin üstesinden zamanla geleceksin,
Etrafýna iyi bak yar,
Birgün yeniden seveceksin...
Tam yanýnda parlayan gözlerle,
Sadece beni göreceksin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.