Senin Yüzünden
SENÝN YÜZÜNDEN
Gönül bir çift göze, bir söze kandý
Derken, alev aldý tutuþtu yandý
Yüreðim yanardað, sönmez volkandý
Sönüp küle döndü senin yüzünden
Çýkmazlara girdim kayboldu izim
Yitirdim kendimi, tükendi özüm
Bir daha seversem kör olsun gözüm
Aþka tövbe ettim senin yüzünden
Ahýmla alev al, günahýnla yan
Dönüp de, bir daha bakmam ardýndan
Çekip gidiyorum artýk buradan
Terk’i diyar ettim senin yüzünden
Bir halden bilmezi yar diye verdi
Çileyi, kederi önüme serdi
Bana dost olmadý gün göstermedi
Feleðime küstüm senin yüzünden
Þarkýlara küstüm güllere küstüm
Naðmelere küstüm, tellere küstüm
Kýrk yýllýk sazýmý duvara astým
Kalemimi kýrdým senin yüzünden
Kalemimi kýrdým!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.