Atýlmalýsýn artýk, beni attýðýn derin uçrumlardan. Karar verdim; bu gece karanlýga karacaðým seni. Ve yasýný tutmayacak gözlerim, Yeterince aktý yaþlarým kuru gönlüne, Farkettimki; çölde serabý sevmiþim. Bu gece karanlýða karacaðým seni...
Dillerde ezber olmuþ, seni seviyorum, Gezer olmuþ yerlerde, yüceden saydýðýn duygun, Ve ben haykýrýyorum iþte, sende duydun ! Bu gece karanlýða karacaðým seni
Sandýn ki; göklerde yýldýz sensin, Güneþ olmadan yýldýzlarý görebilirmisin? Biliyorum ki; ben olmasam sende sönersin, Bu gece karanlýga karacaðým seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
wural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.