Kalsýn artýk mazide, o ölümsüz aþkýmýz, Hani nerede bizim umudumuz , coþkumuz. Bilmem ki neden böyle, harap gönül köþkümüz. Kapanýr mý zamanla , yürekteki bu yara?
Olmasaydý umudum inanmazdým bu aþka. Kalbimde yer bulmadý , hiç kimse senden baþka. O en güzel anýlar , sende kalsaydý keþke, Hasretinle yüreðim, düþmezdi böyle dâra.
Yanýmda olmasan da, yüreðim hep seninle, Anacaðým hep seni, o gülen gözlerinle, Bende yaþayacaksýn , silinmez izlerinle. Her köþede sen varsýn kalkýþamam inkara..,....
SABÝHA SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
selvirevan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.