Gülerdin,gece,gündüz olurdu
takvimler düşmez, zaman dururdu
güneş,gülen yüzünde uyurdu
susup da güneşi uyandırdın
Üzülürdün, gökyüzü ağlardı
yağmur sesiyle toprak doyardı
sana hediye bir gül açardı
gülü ezip de, canını yaktın
Sıcak ne,soğuk ne hiç bilmezdim
yaklaştın,ateşi ezberledim
bırakıp gittiğinden bu yana
erimeyen bir kartanesiyim