Kapýyý açtým. Ayakkabýlarýný eline alýp içeri girdi. O içeri girdikten sonra. Kapýyý kapattým.
Yüzüme baktý.
Ben bakmadým.
Ben kendi yüzüme de O’nun yüzüne de hiç bakmadým.
Savaþý kaybetmektense, savaþa girmem dedim.
Ýçimden…
(Üç kuruþluk adamlara mý dokundun sen?)
Dedim ki:
Sana üç kuruþluk adamlar mý…
Oturdu. Sigara içti. Çay içti. Bana baktý. Güldü. Aðladý. Sustu.
(Dokundu?)
Babamý aradým.
Baba nasýlsýn? Dedim.
Ýyi misin?..
Ben dedim…
Olmuyor.
Ama uðraþýyorum.
Bir þeyler yaptým. Olmadý.
Bir þeyler daha yapacaðým. Olmayacak.
(Ben ne yapacaðým?)
Gitti.
Ben bir þeyler daha diyecektim.
Gözümün ucuyla bakarken korktuðum senin saçýnýn gölgesiymiþ (mesela).
Bunu diyecektim.
Belki gülerdin.
Gitti.
Ben sana bunu çok yakýþtýrdým. Aslýnda...
Çünkü sen çok güzelsin.
Ben sana her þeyi çok yakýþtýrýyorum.
Ben sana kendimi hiç…
Annemi aradým.
Babam açtý.
Baba dedim.
Annem de mi gitti?
Kýyýdaki Adam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.