demli bir çay aldým attým balkona kendimi uçuþan kumrularda seni aradým üþüdü tenim ayazdý sevdam solmuþtu zaten nefessizliðinde
bir an sustu sanki zaman geçmiþ haykýrdý sokaklarýmda ellerin ellerimdeyken bir baþka kokardý Ýzmir sanki eþlik ederdi güzel þehrim kahkahana
sigaramýn dumanýnda suretin kara his ve sensizlik duvarlarým daraldý sýkýþtým tebessümün silinir oldu gözlerimden gölgeli odama yanaþýr hasretin son istasyon býrakýr tüm sancýlarýný sabah olmadan bitmez çekiþmem bir gece bir ben bir sen þaþýrýr fikrim suçluluk zikrinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
şeb-i şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.