Mazi Ve Ati...

Mazi Ve Ati...

Ayrýntýsýnda hasret saklýdýr bir çok gecenin.
Düþlerin orta yerinde hayat bulur umut,
Tükeniþlere inat bir yürek filizlenir þuracýkta...
Gel gör ki, avuçlarýna alýp bilinmezlere gidersin
Mazilerse býrakmaz peþini fark ettirmeden,
Gecenin koynuna gizlenir umut bir militan gibi,
Yürek Mezopotamya’dan yana vurup durur
Düþlerse, uzak diyarlar arzular,
çaresiz ve de kimsesiz.
Yeni bir yaþam mý, yeni bir sevda mý?
Yoksa yepyeni bir sokak mý aslolan
Mazi dehlizinde kalýr bazen yürek,
Çýrpýnýr: “Yarýnlar, yarýnlar, yarýnlar...” diye.
Oysa, mazi ve ati çeliþkisindedir yaþam,
Bugüne aldýrmadan öylesine.....

Ve bir paradokstur aþk,
Bir paranoyadýr dünlerle yarýnlar.
Ve deminde olan bir tek ÞÝÝRDÝR çoðu kez,
Kaygýsýzca yakamozlarý býrakýp giden mehtap gibi.

Sigaranýn dumanýnda daðýlýverir hayaller,
Zamanýn anlamýný yitirdiði anlar beliriverir,
Kasvetli bir gecenin zifirisine sýðýnýr yürek.
Korkunç bir sabýrla bilenip þafaðý beklerken
Sözcüklerin acýmasýzlýðýnda sakinleþir özlemler...

Sol yanýnda bir hançerdir yaþadýklarýn,
Kelepçelenmiþtir düþler, müebbet yatar umut...
Düþ mü gerçek mi yolculuklar, belli deðil
Bir yaðmur tanesine sýðdýrýlýr hüzünler hoyratça,
Serabýmsý yanýlgýlar býrakmaz peþini,
Güzü bahara tercih edersin gözünü kýrpmadan,
Esintilerin uðultusu þarký olur kulaklarýnda
Dalgalarýn hýþmýna uðrar özlemlerin....

Ve gece, þafaðý baðrýna basar karanlýða inat
Yýldýzlarsa, çaresiz kaybolur güneþin gölgesinde
Gece bitmiþtir,
günse sonun baþlangýcýndadýr akþamdan habersiz
(Týpký) ben gibi....

Alýp baþýný düþüverirsin yollara, sonunu bilmeden
Kendin bile inanmazsýn gidiþine,
Bir tek gidiþin farkýndadýr elvedalarýn...

Dündar Sansur



Sosyal Medyada Paylaşın: