O sabah seni beklerken saat yedi de.
Dýþarýda buz gibi bir hava
Pastanede sýcacýk süt,
Hükümet konaðýna karþý yudumluyorum.
Aðaçlar çýplak,
Serçeler küçücük üþüyorlar...
Sabah mahmurluðuyla insanlar geçiyor önümden
Elleri cebinde üþüyen insanlar.
Ve...Radyo da bir þarký o sabah
’’Baþýma neler geldi sana diyemedim’’diyor
Sanki beni anlatýyor.
Çünkü bende bazý þeyleri anlatamadým sana
Gelseydin belki yine diyemeyecektim
Ama gelmedin...
Pazar günüydü o gün
Saat sabahýn yedisi
Öyle soðuktu ki hava
Ýçimdeki sýcaklýk buz gibi dondu,
Bu seni bekleyiþim inanki sondu.
03/Aralýk/1995
Saat 07-20 Malatya
Nevzat Uçar
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.