Adýný rüyamda gördüm, Ve seni, karanlýk sokakta Bir ateþin söndüðü gibi söndüm Gözlerim, sen diye, þimdi karanlýkta
Ellerim tutacak bir el arar Ayaklarým, her adýmýnda korkulu Ruhum o rüyada bir ses duyar ’O gitti ’ diye,içim burkulu
Belki diyerek koþar adýmlarla Yýrtýyorum karanlýðý sensiz sokaklarda Biliyorum, geçtiðin yollardý buralar Sen vardýn, simdi kimsesiz kaldýrýmlar Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahimBUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.