Hep ben dedik ben yaptým, Ben aldým, ben sattým. Ya da Ben süpürdüm ben piþirdim. Biliyor musun o fikri ben vermiþtim. Biz diyemedik hiç bir zaman, Paylaþmasýný bilmeyen bizler. Ömrümüz keþkeler ile geçti.
Tren yolunun iki rayý gibiydik, Sonsuza dek birleþemeyen, Hasretlik çekenler kavuþuyordu, Ama; Biz kavuþamýyorduk. Dolaþýrken egoizmin doruklarýnda.
Ben Hayýr, ben, ben
Hoþ görülü bensiz bir yaþam dileðiyle.
20-09-2007-Çarþamba Tuðrul Ahmet PEKEL Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.