SEVDA'NIN GÖLGESİNDEYİM

SEVDA’NIN GÖLGESÝNDEYÝM

uyudum..
baþýmý dizlerine koyup
gökyüzüne bakarken
takýldý gözlerim sana
sustum karanlýðýn deminde
bir daha tut ellerimi
birþeyler söyle kalbime
yaralýysa yüreðim kanar.

yoruldum aslýnda,
bitkin bir hale gelmiþ bedenim
bir daha düþsem belki uyanamam
yaþarým seni son günlerimde
biliyor musun
ben senin gölgeldeyim
bir içimlik suya hasretse dudaðým
ve suskunluðu bir an bozuyorsa sözler
özlemin git dediði sokak kaldýrýmlarýnda.

haykýrýþlarým oldun kimi zaman
vakit geç ben seninleydim
geçmiþi hatýrlayan hatýralarla
meðer anýlar neymiþ be
aþk dokunaklý bir sesle
seni gönderdi bana sessizce.

bir yudum derdim son nefesimde
aklým þaþmýþ zor günlerdeyim
gelmiyorsun ya yok derken
susmak geliyor aklýmýn ucuna
ama yürek öylemi,deðil
mehtabýn karanlýðýnda gölgelerim.

aþk oyun mu oynuyor yýllara inat
sen bitti dediði yerde kopuyorsa
ben dur dediðim yerde kaçýyorsa
bazen olur ki anýlar tesellidir
geçmiþi hatýrlatýp bir damla gibi
düþüyorsa avuçlarýma yavaþca.

rýhtýmda bir vedayý yaþayan iki yürek
uzaklarda ama nerde ne zaman
bilinmez yollara gidiyor iþte
bulmak istediðim ama soramadýðým
aylarýn üstünde gölgelenmiþ yýllar
karanlýðýn ortasýnda yanan mum alevi
ve ben yangýnýn gölgesinde hasretindeyim.
...........................................................
Sosyal Medyada Paylaşın: