seni seninle bile özlüyorum kaným uyuþuyor bedenim yanýyor saat ler cabucak gecip giderken vaktin gelip gideceðin korkusu beni öldürüyor
yanýyorum cayýr cayýr korkuyla ama sana belli etmeden hissettirmeden yutkunamýyor haykýramýyorum canýmýn içi gidme diyemiyorum biliyorum gidiceksin
evet sen gidiceksin gitmelisin her gidiþinin korkusu gibi yarýn geleceðin ümidi sarýyor içimi ama bu kez saat ler gecmiyor sevdiðim
olmuyor gelmiyor bir diðer gun özlüyorum hasretleniyor aðlýyorum taki tekrar yan yana gelene kadar yokluðunda canýmýn içi okadar çok þeyler yapýyorum ki bazen düþünüyorum da keþke yan yana geldiðimizde de olsa bukadar vaktimiz ve o koskoca zamaný beraber geçire bilsek.
içimdeki özlem aþýyor beni yureðimi yýrtýp cýkýyor gözlerime bir damla su olarak yada þarýl þarýl akan bir þelale misali aðladýðýmýn farkýnda bile olmuyorum neyinmi farkýndayým iþte söylüyorum canýmýn içi seni SEVÝYORUM VE DÝYORUMKÝ ECEL OLSUN BANA SENDEN BAÞKASI... Sosyal Medyada Paylaşın:
acılı adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.