ben hýc alýstýrmamýstým ayrýlýgý kendýme oysa ayrýlýk coktan gelip calmýstý kapýmýzý içimden gelmiyordu kelepceyle baglý ellerýmýzý çözmek biliyordum ký ýkýmýzýde soldururdu bu hasret bellýydý ýkýmýzýde yok edecektý bu nfret
olene kadar elvedana mý alýsacagým þimdi ama ben buna asla dayanamam ki hele býde gerý donecegýne dair býr umut býle yokken ben nasýl alýstýrýrdým bu sonsuz vedaya kendýmý
nasýl yazacaktým sený, sýmdý o karanlýk gecede tarýhe unurmuyum sanýyordun sený,unutmak okadar basýtmý? unutmak lafla tek kelýmede agýzdan cýktýgý gýbý býr anda býter mý?
keþke gýtmeseydýn be sevgýlým býrakmasaydýn bený o ýssýz ve karanlýk sokaklarda tekbasýma ne olurdu ký utopyamýzdaký dunyada yaþasaydýk niye oldun ký sucsuz sevgýmýzýn katili belký sen gercekten sevmemýs olabýlýrdýn bený ama ben hayatýn ta kendýsý olarak goruyordum seni
MEHMET BOLTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet_boLturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.