Yalçýn daðlarýn mert adamý! Geçit vermez sanýyordum Seni ben; daðlarýn gibi… Bir patika aradým günlerce Zirvene çýkmak için Oysa bütün yollar sanaymýþ Körmüþüm…
Yeni yeni keþfediyorum Engin yüreðini. Eriyorum içinde, Lâl oldu dilim, Tutmuyor elim... Gündüz hayalimde Gece düþümde Seni düþünüyorum.
Düþledikçe büyüyor Sevgi çemberi Çýð gibi… Taþtý yüreðimizden, Mutluluk gibi…
01.02.2010/ 17.00/ Emine Uysal/ Manisa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.