Ağlarım

Aðlarým

Kusurlarý kendimde, arayýp duran oldum.
Bu vefasýz dünyaya, yüzüm gülmez aðlarým.
Beklemekten yoruldum, kendime soran oldum
Bu vefasýz dünyaya, yüzüm gülmez aðlarým.

Kaným donmuþ akmýyor, yüreðim kuru kaldý.
Heyecan yaratmýyor, dertliye derdim kaldý.
Kaderime küsmüþüm, benden geri ne kaldý.
Bu vefasýz dünyaya, nazým olmaz aðlarým.

Bir zamanlar sevdaydým, gönüllerin tahtýnda.
Rüyalar görüyordum, oluyordum bahtýnda.
Her þey bir yana gitti, vahlar kaldý ahtým da.
Bu vefasýz dünyaya, sazým çalmaz aðlarým.

Dertlere cüda oldum, bilip de anlayan yok.
Sözlerimi söz bilip, gelip de dinleyen yok.
Zaman akýp gidiyor, geçmiþin yarýný yok.
Bu vefasýz dünyaya, yazým kalmaz aðlarým.

Dertliler dünyasýnda, derde derman aradým.
Benden daha dertliye, dermen olup yaradým.
Ýçimden kopup giden, caný cana diredim.
Bu vefasýz dünyaya, sözüm olmaz aðlarým.

Bir bataðýn içine, uzanýp yatýyorum.
Çýrpýndýkça aþaðý, çekiyor batýyorum.
Deðerler yitip gider, kalaný satýyorum.
Bu vefasýz dünyaya, gözüm dolmaz aðlarým.

Mürsel Adýgüzel


Sosyal Medyada Paylaşın: