Kaçkere öldürdüm seni kaç kere
Birinde tek kurþunla aldým canýný,
Aðaca astým saçlarýndan birinde
Boynundaki ipi ellerimle çektim.
Çýrpýndýkça daha da çektim ipini.
Soðuyunca bedenin ayaklarýný öptüm.
Birinde uçurumdan yuvarladým seni
Sesin yankýlandýkça kayalýklarda,
Ben gülüyordum...
Ellerimle boðdum seni birinde
Tüm yalvarýþlarýn boþunaydý öldürdüm.
Kaç kere öldürdüm seni kaçkere.
Ama uyandýðýmda...
Yine aklýmda,yine yüreðimde,yine gönlümdeydin.
Aþýmda,ekmeðimde,suyumda
Sen yine benimleydin
Anladýmki seni öldürmekle bitmiyorsun
Öyle bir belasýnki býrakýp gitmiyorsun
Zigana da benimle Çukurova da benimlesin
Malatya da benimle,Düzce de benimlesin.
Ýstanbul desen her yerde sen ve anýlar.!
Demek ki...
Seni öldürmek için önce ölmek lazým.
Yaþadýkça seninleyim ben yine sensiz
Yoksa sen...
Yoksa sen mutlumusun oralarda bensiz?
A.Nevzat UÇAR.
28/Mart/1996 ’’Düzce’’ saat 14-45..
Nevzat Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.