MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

uyanış / bahar
lacivertiğnedenlik

uyanış / bahar







sabahtý çay bardaðýna düþen gün
süzülen güneþ ýþýðý daðlardan çaðrý
en diplerde oturan misafirlerin yüzünde
kuþ sesleriydi heyecanlanan dal üstlerinde
kaldýrým taþlarýydý ayak izlerini bekleyen
dað yamaçlarýna doðru esinti


mendil salladý mezopotamya aþaðýlardan gökyüzüne
her bir dala sürgün vermiþ her bir çiçeðe merhaba
merhaba ovuklardan akýp arýk diplerinde biriken sulara
vahþi ve dingin
serin ve soðuk
bozkýrýn yanýndaki eriyen kara
dað aralarýndan kývrýlan dere sesine
gölgeleri beyaz
gölgeleri gri kahve toprak rengine
gölgeleri çimen yeþili
gölgeleri mor bir akþam alacasýnda oynaþanlara
selam aldý gökyüzü düz ovalardan


zigana’dan ses verdim rüzgarýna
rüzgar deli poyraz gibi gürledi
esintisi can kokan hasret uzakta
seni yar yolundan kekik kokusu getirsin
her sabah kelebekler çimenlerin üstünde açýlsýn görsel renkleriyle
zigana’mda


sen yar
seni can
seni nefes bilsin rüzgarým


çiçek sallandý çiçeðe nazlandý baktý
en güzel benim dedi ovukta açan
en güzel benim elbisem daðlarda
çiçek nazlandý diðer çiçeðe
en güzel benim bak her bir renk üstümde
tül geçmiþ masal ulumasý sanki yamalý
yandan çarklý mor bir süsleme yakamda
çiçek uyandý dalýnda konuþtu
dikenlerin arasýnda ferahým yüzüm korkusuz
dikenim bahardýr bana herdaim
çiçek gürledi çiçeðe yan odasýnda
ben yýldýzlara benzerim lacivert
akþamlarý görünürüm aranýzda
ay ýþýðýnda açarým yüzünüze dostça


toprak güldü nazende bir gamzeli süzülüþ
yadýma düþtünüz baðrýmda
sizi özüm
sizi caným
sizi baharým
sizi gözüm
sizi tacým gibi süsledim
yaðmur can verince bana


daðlarda gün süzülür çýplak bir adamýn baþýnda yemeni
çiçek kokan bað tutmuþ yamaçlarda tutuþmuþluk gökyüzüne gözleri
sevdalý bir yürek
doðaya aþýk bir deli
seni dað esintisinde
seni rüzgarda
seni avuçladýðýn çiçekteki sitemle
sevdi rüzgarým


akþamdý yaðmurun doldurduðu bulutlar
kavruk yüzlerin çizgilerinde selama durmuþ boþaltý
akþamdý çay bardaðýna düþen gecenin rengi
dað tepelerinden elveda sesi yanan mangalýn harýna üfleyen


çoðalýp tepelere çýktým elinde küçük bir kýz çocuðu
sonra baktým yüzüne büyüdüm bahardaki tomurcuk gibi
sessizce uzandým toprak üstünde duran resmin yanýna
omuzunda dingin bir gecede uyudum yanýbaþýnda




Aysu






Teþekkürler...









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.