Ey gülü hakikatim, beyaz yaseminim!

Gönlümde hasret, gün kasvet mi kasvet
Þaþýrdým kaldým yaran, aþk kime kýsmet

Bulutlar uzak, umutlar olmuþ birer tuzak
Gök mavisine hasretiz, aþksýz kalmasak

Aldýðým nefesi bizzat sen zuhur ederken
Hiç olur mu seni düþünmemek giderken

Su bir rahmet, arzý cihanýn kime emanet
Hani nerde kaldý mükerremlikteki haslet

Sosyallik adýna yapýlan hunharca rezalet
Bedenlerden bizar ruhlar kimlere emanet

Dostlar ah varlýðýn þakýyanlarý kimliðinde
Hilkati aidiyet kimlerin asla bilinmezlerde

Nihayet kimin derdi, arsýzlýk þimdi serildi
Zevk uðruna hangi kutsallar çiðnenmedi

Karýþtý dost düþman kalmadý ulusalcýlýkta
Bollaþtý þirkin her çeþidi, tahakküm edildi

Efrat fersiz, kalmýþ çaresiz talan her yerde
Akide nerde, evrensel mesaj bilinmezlerde

Birer birer çözülürken nakþeden gerçekler
Küreselleþme adýna atfedilen bitmez çileler

Ey gülü hakikatim, bembeyaz yaseminim
Sen kaldýn þimdi sahipsiz ben kepazeyim

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: