KANLI DAVETİYE
Bir davet var nicedir; gürûhlar tayfasýndan,
Maksada el verecek! Hafýzaný yoklarsan.
Eli kanlý tarihi; hortlatýp sayfasýndan,
Kendine kul edecek! Nihayeti beklersen.
Eyyubi’nin kýrdýðý haçlýnýn kafesinden,
Fatihin fethettiði küffarýn nüfusundan,
Kemalin defnettiði deccalýn nefesinden,
Kendine yol bulacak! Kudretini saklarsan.
Adresine tescilli, bu kursun ayan beyan!
Cürmü iyi tahlil et, karþýndaki bir çýyan!
Soluduðu her yere, hediyesi pür ziyan,
Sanma ki zül sayacak! Kusurunu haklarsan.
Ne vakit tokat yersen; eðilme eteðine,
Ýyi bak attýrana odaklan yataðýna.
Hýrsýna yenilmeden batmadan bataðýna,
Koruðun bal olacak! Dayancýný eklersen.
Kan kussan da sen de ki; “Kýzýlcýk þerbet içtim”
“Canýmýn can özünü, sabrýma kefen biçtim.”
“Ben; ne badirelerden, hep selâmete geçtim.”
Kanýndan gül açacak! Sülaleni aklarsan.
Erdemoðlu kulak ver; atalardan bu duyum.
Herkes hasmýna yamyam, bu toyda olmaz uyum.
Ýþte ahvâl arenan; hasmýnda yok ki doyum,
Mesele hal bulacak! Saðgörüye yüklersen.
Sözün özü;
“Davete icabetse; törenin öðretisi,
Olmayasýn damakta, diþlerin eðretisi.”
11.06.2007 20:31
19:06.2007 21:33
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.