....YİTİK....
Yoktu birþeyi,yoktu anasý,babasý
Erken atmýþtý felek aðýr sillesini
Hayatta tek varlýðý,boyacý sandýðý
Ezbere bilirdi o,çilelerin güftesini
Yýkýk,virane kalbi bir karabasan
Eski yýrtýk elbisesinin cepleri boþ
Bir baþýnaydý,mahsundu Hasan
Çilelerin peþinde koþ babam koþ
Elleri karaydý,týpký gözleri gibi
Sokak sokak rýzkýný arar nafile
Varoþlarýn yetim öksüz garibi
Sýrtýndaki yük çile üstüne çile
Onun eviydi sabahçý kahveleri
Üþür,ýsýnýr,yorulur,orda yatardý
O, hergün yaþardý bu sahneleri
Ama annesizlik yüreðini yakardý
Bir kýþ günü dayanamadý bedeni
Yýkýk,virane kalbi bir karabasan
Buz kesildi günahsýz taze teni
Bugün ana babasýna yürüdü Hasan
Ýrfan KOÇAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.