DÜNYA
Herkes birbirini iter tepeler,
Gücü yeten hakîm, olansýn dünya.
Erkekmiþ kulakta inci küpeler,
Sen evrimleþmiþsin, çaðdaþsýn dünya.
Hiç körocaklara bakan bulunmaz,
Yalnýzlýktan nefes verip alýnmaz,
Garipleri soran arayan olmaz,
Davulu dengine, çalansýn dünya,
Daracýk giyinmiþ açýk düðmeler,
Konuþurken aðýz büküp eðmeler,
Kollarý dopdolu türlü döðmeler,
Bir sürü zýrzopa kalansýn dünya.
Ýnsanlarýn grup, grup bölünmüþ,
Sýnýflar aynýysa selâm alýnmýþ,
Dinli dinsiz ayrý yola gelinmiþ,
Putperesti putla, koyansýn dünya.
Küçükler büyümüþ birden tozuþur,
Kendini bilmeden gizli geziþir,
Cicim ayý biter hemen bozuþur,
Cilvelilere tat verensin dünya.
Ot gibi yaþadým bir zevk almadan,
Dursunî sen de git gülün solmadan,
Azgýn kurtlar avý yutar bölmeden,
Bileði güçlüye, mekânsýn dünya.
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.