Ey Canan ( II )

Ey canan,
Gönül sýrlarýmý önüne serdiðim halde yaranamadým,
Ýþin kolayýna kaçmadan sevdim seni,
Hem de can ciðer misali,
Ayaz günlerde gül istedin benden.
Bu mevsimde gül olmaz demedim gittim hemde aþk ve þevkle,
Ayakkabý eskittim sana gül getirmek için,
Bir kez bile of demedim.
Tarihe mal olmuþ meþhur yatýrlara gittim.
Hayýrlý kaderler diledim.
Haberin yok iken, çok aðladým, riya girmesin diye,
Bunu her daim gizledim.
Gözlerimin kýzarýklýðý belli olmasýn diye,
Buz gibi sularla yýkadým.
Ama yine yaranamadým.
Sana ait gönül mangalýmda muhabbet küllerim,
Hiçbir zaman eksilmedi.
Tam aksine ziyadeleþti her daim,
Benim seni sevdiðim kadar sevemez kimse seni,
Benim sana yandýðým kadar yanmaz kimse sana,
Ama bu da bir gerçek ki ben rol yapmayý bilmem,
Ve sana içimden gelen saf ve riyasýz davranýþlarla seni konuk etmiþim,
Gönül hanemin en üst köþesine.
Ama ne hikmetse bunu anlayamadýn bir türlü.
Ve anlamak için de hiçbir çaba göstermedin.
Ey canan,
Niye böyle yapýyorsun Allah aþkýna?
Beni kaybettikten sonra mý beni anlayacaksýn?
Bu konuda baþarýlý olsan da bir iþine yarar mý?
Ben yüzde dost kalp de düþman olanlardan deðilim.
Ve ben iþ olsun diye yarananlardan da deðilim.
Her þeyin bir yolu yordamý yok mu?
Sen sýrdaþým sen muhabbet yoldaþým,
Ve sen paylaþýldýkça ziyadeleþen artan neþe ve sevinç kaynaðýmsýn.
Geç karþýma otur!
Yapmam gerekenleri bir bir söyle !
Söyle ki iþin kolayýna kaçmadan gerekenleri yapayým!
Ve üç günlük fani dünyada gamzeli yanaklarýmda Muhammedi güller açsýn!
Açsýn ki, sevda yolunda çekdiðim meþakkatleri unutayým!
Görenler bu yolda yolcu olmaya özensinler!
Hem bizim esas görevimiz deðil mi insanlarý bu yola özendirmek?
Gönül gergefi sen gibi mahir bir nakkaþý bekliyor.
Ne zaman ilmek ilmek, desen desen bu aþký nakþedeceksin?
Zaman coþkun akan bir pýnar seli gibi akýp gidiyor.
Hem de hiç mi hiç farkýnda olmadan.
Ey canan,
Bükülmeden belimiz ,
Dökülmeden diþlerimiz,
Azalmadan gözlerdeki ferimiz,
Çekilmeden dizlerdeki takatimiz,
Anlayalým birbirimizin ballarýn en hasý dökülen dillerimizden,
Ýki cihanda da kazanan biz oluruz.
Gönüllere giden yollarda mütevazý olmak gerek!
Aþkýn yollarýnda menzil murad alabilmek için,
Gurur kibir ve enaniyet olmaz!
Bu saydýklarýmý þeytanýn en tehlikeli sýfatlarýdýr,
Hem biz rahmani yollarýn yolcusu deðil miyiz?
Þeytanýn yolunda gitmek bize yakýþýr mý?
Gönüllere girip taht kurmak varken,
Gönülleri fethetmek varken,
Aksini yapmak biz helal süt emmiþlere uyar mý?
Ey canan,
Gel tarihe mal olmuþ sevdalýlar gibi sözümüzün eri olalým!
Aþkla, sevgiyle, muhabbetle kucaklaþalým ki,
Þeytan öfkesinden çatlasýn!
Fellik fellik girecek bir delik arasýn!
Býyýk altýndan alay edercesine gülmesine müsaade etmeyelim!
Etmeyelim ki, sevgilerle karýlmýþ aþkýn çorbasýnda bizim de tuzumuz olsun!
Ve bu tuz ile günahlarýmýz af edilsin!
Cennete giden yollarýn birinde yolcu olalým!
Zira yollarýn en hayýrlýsý bu deðil mi?
Zira yüce Allah’ "birbirinizi sevin "diye buyurmamýþ mý ?
Hem sevmekten kime zerre kadar bir sýkýntý gelmiþ ki?
Sýkýntý gelmiþse bile karþýlýðýnda on misli hayýr alýnmayacak mý?
Zira kainatýn evvel ve ahir sahibi olan Allah Adil’dir.
Onun yanýnda hiçbir þey kaybolmaz.
Ne olur gel her þeye raðmen yep yeni ter temiz bir sayfa açalým!
Ve bunun adýný “gönlün en temiz sayfasý”koyalým!
Ve yaptýklarýmýzý altýn uçlu kalemle,
Sevda mürekkebiyle büyük bir itinayla yazalým!
Ve altýna kocaman harflerle imzamýzý atalým!
Ey canan özüm gibi seviyorum seni,
Ve bu can bu tende oldukça da sevmeye büyük bir içtiyakla devam edeceðim
Ve seni sana havale ediyor
Allah seninle olsun diyorum.
29/Mart/2010

Sosyal Medyada Paylaşın: