AŞKLA KRAL KUL OLUR
Mantýk iflas etti, akýl kayýp bende.
Kalmadý ne günah, ne de ayýp bende.
Hepsini bilirsin, sana esir ettim.
Lâkin ne çare oldum, ne tesir ettim.
Elemlerin çaresizliktir sebebi.
Aþka aþkýn bulunmazmýþ meðer dibi.
Aþka aþkýn olmasa da bir dermaný,
Neylerim ki, ben senden aldým fermaný.
Ruhumda bu fermanla açtý çiçekler.
Hayallerleyim, yalan oldu gerçekler.
Bu çiçekler solmayacak ömür boyu.
Çünkü Sevdamdýr güneþ, hava ve suyu.
Yaþamak nefes almak deðildir yalnýz.
Ölmektir bilakis olursa sevdasýz.
Sevda insanda hem ilk, hem nihayettir.
Sevdasýz kalp, inan anlamsýz bir ettir.
Elemler yardan gelirse eðer hoþtur.
Aþk elemi yoksa hayatta, bomboþtur.
Aþkla gelen elemler, gönle onurdur.
En ak ve pak olan nur, iþte o nurdur.
Mutluluða engeldir, gülün topraðý.
Onun için solar çiçeði, yapraðý.
Eðilir aþk önünde, kral kul olur.
Yýkýlýr saraylar, hazine pul olur.
Mustafa EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.