Aðýr gecenin soysuz karanlýðýnda
Yaþam bir saniye daha gidiyor.
Yatak odasýnda ki aynanýn önünde
Kendimle baþ baþaydým o an.
Baþýmý kaldýrýp baktýðýmda
Tanýyamadýðým sýfattý karþýmda
Üzgün, soluk bir beniz
Hayattan yýlmýþcasýna.
Bu ben olamazdým.
Öyle baðlýydým ki yaþama,
Tüm acýlarým dýþa vurmuþtu sanki.
Bak bak da gör halini der gibi
Ellerimi kaldýrdým havaya
Uçup giden zamandý benimki
Soruyorum kendime neden?
Cevapsýz kalmak ürkütüyor beni.
Düþünüyorum
Kimdi, neydi bu hale sebep
Korkuyorum kendimden, yenilgimden.
Acýyarak bakýyorum aynaya
Saçlarýma takýlýyor bir an gözlerim
Hiç yok sayýlacak kadar siyah.
Yüzümde yorgunluðun çizgisi
Acýyarak baktýðýmda aynaya
Tanýyamýyorum kendimi
Korkularýmýn el verdiði kadar.
Tutunuyorum hayata
Ölümü beklerken yaþanýlan son dakika
Arkasýndan soðuk bir mezar
Ýçinde geçirilecek sonsuz yýllar.
YAZAN:KADER OYUNCUSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.