Toprak rengi gözlerini serdim rahleme, Ýlahsýz yazýlan mektuplar, okunur þimdi, Ýçimde, ibadetin adý konmamýþ mevsimi, Göklerine açýlan ellerim; Hep boþ dönmekte kapýndan Ve bin yýllýk inanmýþlýðým, tükenmekte gözlerinde...
Sen ki; bakýþlarýmda ilahlaþan sevgili, Sen ki; insanlýðýma inen en son din, Sen ki; çok tanrýlý dinlerin teki, Sen ki; tek kulu olan ilahlarýn ilkisin sevgili…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Heyildirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.