Gözlerim düþmüþ çukura Dudaklarým susmuþ Anlatamadým derdimi Sanki ben yalnýz olmuþum
Bakýyorum sessizce çevreme Bir sýcak dost eli arýyorum Hale var olduguna inanýp Bir yerlerden bir ses bekliyorum
Elimi baþýma koyup düþündüm Bu hayatýn bu düzenine küstüm Farkettim biraz güldüm Gülünce göz yaþýný sildim
Dedim ki:var mý beni anlayan Sesimi duyan var mý? Bir yerlerde benim gibi Düþünen birileri var mý? Binlerce insan içinde Benim gibi yalnýz kalan var mý?
Ben bu hayatta biraz küfürbaz oldum Ýsyanlarýn tam dibine vurdum Haykýrdým ,yalvardým ,yakardým Sanki ben yalnýz oldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
CELAL BEYEKTEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.