ZİRA...
Gittin elden, çeþme ihayvaným,(1)
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
Gittin elden, ey servi revaným,(2)
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
Dolduramaz kimse hiç orayý,
Alamaz katýmda ilk sýrayý,
Onmaz yere sardýn bu yarayý,
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
Açmaz oldu ne gül, ne bir çiçek,
Ver bir bade, pak elinden içek,
Ver ilacým, sensiz tez elden göçek,
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
Þu halimden kimse idrak etmez,
Nice derdim beni hiç terk etmez,
Arsýz sevdan beni hiç erk etmez,
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
Girdap eder, mütemadi baþým,
Geçmez oldu, boðazýmdan aþým
Ol dedim de olmadýn yoldaþým,
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
Anlamadýn þu halimden ZEHRA,
Vurdun beni ta kalbimden ZEHRA,
Ani gittin elimden ah ZEHRA,
Zira gittin, ücra kaldý yaným.
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
AÐIT(ZEHRA)’tan
NOT:ÇEÞMEÝ HAYVAN: Abý hayat çeþmesi.
SERVÝ REVAN: Düzgün vücutlu sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.