uzun bir yol otobüsüydü hayat
kumral bir kýzýn göz hapsinde
umutsuz bir köylünün,
çok umutlu kent seferinde
zaferlere inanmýþ gerillanýn,
sol yanýnda gizlenmiþ direniþtim
ciðerlerini söktüm ANA mýn,
yorgun ve yaþlý yüreðine
dinmez acýlar býraktým babamýn
kurþunlar yaðdýrdým kendime
hazan mevsiminde,
bir öðle üzerinde...
bütün
kutsal deðerlerimi tarumar edip,
anlamsýz yol aldým
doðduðum topraklardan bir baþka kent e
ilk eylemini yedim horlanmanýn
çiselereken yaðmurlar
eðik bir dal gibi bedenimde
zafer naralarý atmayý beklerken
onurlu bir miting de,
gözyaþlarýmý býraktým
bir kentin
otobüs terminalinde
sevecendost