Adam ve Kadın " En uzun hikâye..." 2

II – Ve baþladý.
“Hadi hayýrlýsý!”


Adam memnundu hâlinden.
Yalnýz deðildi ya artýk.
Eskisi kadar sýkýlmýyordu caný.


Genelde tabii…


Zaman zaman
piþman olmadý deðil.
Baþý þiþmedi, sýkýlmadý
anlamýna gelmiyor bu dediklerim.

Kadýn ise rahattý,
býkmadan devam etti söylemeye.

Sonra durdu bir an!

Kime söylüyordu bunlarý?

Adam ava çýkarken,
seslenmek istedi arkasýndan.
Ne diyeceðini bilemedi sonra,
Sahi, nasýl çaðýracaktý adamýný?

Güzel bir av getirmiþti adam,
Yediler iþtahla, doydular, mayýþtýlar.
Gülerek sordu sonra kadýn,
" nasýl seslenmeliyim sana?
Düþündüm ama bulamadým. "

Güldü adam,
" bizi var eden ve cezalandýran
bir çok þey öðretti bana.
Benim adýmý da o verdi.
Unuttun sanýrým,
cennette söylerdin hâlbuki. "

Düþünmeye çalýþtý kadýn,
ama beceremedi, gelmedi aklýna.

“ Sert düþtüm sanýrým yeryüzüne,
toparlayamadým aklýmý, sen söyle hadi,
neydi senin adýn? ”
Deyince kadýn

“ Adem ” dedi adam.

“ Adem!
Ne güzel isim ” dedi kadýn,
kanlarý kaynadý birbirine tekrar.

Sarýldýlar, sýký sýký,
sokuldular birbirlerine
iyi gelmiþti bu ikisine de.
Cennetten sonra ilk defa,
sýcacýktý içleri, üþümediler,
ilk defa.

Ilýk ýlýk aktýlar birbirlerine,
çok mutlu oldular…

Sabah ilk kadýn uyandý,
seyretti yatan Âdemini.
Gözünü açtýðýnda adam,
gülümsüyordu yine kadýn.

Durdu sonra, düþünceli baktý.
Meraklandý Adem, “ neyin var? ” diye sordu
kendi ismini merak etti kadýn bu sefer,
“ hatýrlýyor musun benim adýmý da? ”

Güldü Adem, hem de çok,
“ nasýl unutabilirim ki,
benim senden baþka kimim var ”
dedi, ama bekliyordu hâlâ kadýn,

Adem uzunca baktý gözlerine,
kendine çekti, alnýndan öptü sonra kadýnýn,
ve söyledi, “ Havva senin adýn… ”


27 Mart 2010 – 09.04
Baþakþehir - Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: