Her insanýn sevinç ve üzüntüleri olur Gün gelir açlýk, gün gelir büyük bolluk olur Zengin iken, fakir insan ile alay eder Kendini yýkýlmaz dünyevi kale zanneder.
Biraz da gördü mü, þakþak alkýþlý ilgiyi Sade kendinde sanýr, en bilimsel bilgiyi Zamana meydan okur, süslü halýlar dokur Hâlbuki pis huyu kaynamakta fokur, fokur.
Yükselen zat, yükseldikçe unutur özünü Saða sola emir vermek, doyurmaz gözünü Aldýkça alýr, kul hakkýný saklar kendine Bilmez ki gün gelecek, düþecek can derdine.
O yýkýlmaz dediði maddi varlýklar çöker Kader bütün alacaklarýný bir, bir söker Nafile bir piþmanlýk baþlar, telafisi yok Bedel kapýyý çalýnca aç, sakýn olma þok. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.