Yaðmurlu bir gündeyken, Gözlerim gözlerindeyken, Sonra ellerimiz derken, Yüreðimiz kavuþtu aniden. Olmaz daha erken derken, Neden geç kaldýn dedirten, Bir aþkla baðlandýk birden.
Þahide yoktu aslýnda gerek, Senin için yüreðim çarparken, Yanýnda bu kadar güvendeyken, Sonunda oldu muradýmýz, Topraðýn; artýk topraðým, Hanen ise hanem oldu, Deðiþmeyen tek þeyse, Sana olan aþkým kaldý.
Varsýn; deðiþmesin, Kurbanýn olayým, Senden geleceðe ben, Zaten dünden razýyým. Bazen derim ki acaba; Bu sevginin layýký mýyým? Tanrý önce beni alsýn sýradayým, Sana ben nasýl dayanýrým!
Aysel AKSÜMER Sosyal Medyada Paylaşın:
Aysel AKSÜMER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.