Bu son þarký olsun dinlediðimiz,
Son kadehimiz olsun.
Kalk gidelim,
Bu köhne meyhane bize göre deðil.
Baþbaþa olacaðýmýz bir yer bulup
Sevgiye teslim edelim bedenimizi.
Yorgunlukmuþ,uykusuzlukmuþ výz gelir
Bir sen bir ben ve özlem.
Pencereyi örtmeyelim,
Kuþlarýn cývýltýlarýna karýþsýn sevgimizin sesi.
Aþýk olalým birbirimize,seviþelim.
Sevgilerin parayla alýnýp,satýlmadýðý
Sevenlerin aðlatýlmadýðý,aldatýlmadýðý
Bambaþka bir yere gidelim.
Çekilen bunca acý,bunca hasret varken bile
Aþk a yeniden MERHABA diyelim.
Sil baþtan yapalým maziyi unutalým.
Belki bu kez ayný hatalarý yapmayýz
Özlemin verdiði o heyecanla
Yüreðimizdeki hasreti deðiþ tokuþ edelim.
Arkamýza bile bakmadan hemen gidelim.
Bir sen bir ben ve...özlem!
A.Nevzat Uçar.
15/Eylül/1997
Nevzat Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.