unuttum terli nöbetlerde kalp kýrmalarý boðuk nefesimde tutuþtu yangýnlar þeytan azapta gerek girerken kanýna garibin yüreðimde elleri dolaþtý küçük cin baronlarýnýn kulak zarýný zorlayan kahkahalarý derinden
verimli bakireler emzirdi korku nöbetlerini bir prense bir kurbaða layýk görüldü bir güçlüye bir güçsüz ölüm sunaklarýnda beyazýn rengi döndü griden siyaha günahýn satýr aralarý alla mor renginden düþsel sanrýlarda kayboldu ibadetler
Ýnsan hep korkuya sarar umudu hasrete ýþýðý karaya gülü dikene oysa hayat günlük sanrýlarýndan öte bekler insaný elinde karanfilden yürek yangýnlarýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.