Kaygan bir düþün ortasýna süzülürken Hasretin her gece gözlerime çivilenirdi Kâbuslar içinde kaybolurdu benliðim Dudaðýndan dökülürken büyülü sözlerin Sarhoþluðumu demlediðim gecelerde Kýyýlarýna dalga dalga vuran ürkekliðim Yalnýzca dili tutuklu zamandý sessiz kalan
Ve sen sustukça öfkemi bölüyor çýðlýklarým Nefesim daraldýkça kör düðüm hýçkýrýklarým Kor ateþler düþerken baðrýma Tuz bastýðým kanayan yaralý yüreðimdi Kabaran göðsümde yýrtýlan al gecenin kýzýlý Vedaya mahkûm kýldýðýn bedenimde Çaresizlik içinde yüreðimi titreten bir sensizlik vardý