SEN YOKKEN BEN
SEN YOKKEN BEN
Sen yýktýn hayalleri umutlarý, mutluluklarý,
Beni ve sende güsel olan herþeyi.
Yýktýn dagýttýn fýrtýna oldu öfken
Savurdun ikimizi ayrý diyarlara ,ayrýlýklara.
Özledým seni sensizken,
Hasretýn doldu yarýnlar,
Gözyaþým oldu yaþanmýþ tüm hatýralar,
Kýrýk bir kalbin parcalanmýþ yüreginde.
Sen yookken ben yine seni sevdim,
Gönül vermedim gönül hýrsýzlarýna,
Aþkýmý kenetledim sevdanýn karasýna,
Yalnýz bir adam oldum kalabalýklar arasýnda
Sen yokken ben güneþimi kaybettim,
Karanlýklara sordum umutlarýmý,
Gündüzleri yýldýzlarý aradým gecede seni
Hasretinden karýþtýrdým gündüzümü gecemi
Sen yookken her mevsim kýþtým karlýydý daglarým
Yüregim buz kalbim ayaz dý
Ne kadar yagmur yagarsa yagsýn
Sevgisiz bir adam her zaman aglardý
Sen yokken ben yaþamýn en anlamsýz zamanýnda
Piþmanlýklarýn tövbelerin kucagýnda
Bir türlü eskimeyen hayallerin yanýnda
Yanlýzlýga sýmsýký sarýlmýþ derin bir uykudayým
sen yokken ben cook piiþmaným AÞK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.