ANNEM
Annem caným annem
Senin hasretin yaktý annem
Sen geldin annem aklýma çay içiyorken
Sen geldin annem yemek yiyorken
Boðazým düðümlendi caným annem
Gözyaþlarýmý tutamadým annem
Ah annem ah caným annem
Hep gözlerim seni arýyor
Ýçtiðim suda nefes aldýðým havada
Hep sen varsýn caným annem
Sen ýrak olsanda
Sen yüreðimdesin caným annem
Hep seni düþünürüm seni
Açmýsýn tokmusun diye
Hep seni düþünürüm annem
Üþüyormusun ýsýnýyormusun diye
Ah annem caným annem
Sensizlik yüreðimi kor gibi yakýyor
Sensizlik deryasýnda varlýðýný arýyorum
Üþüyorum annem caným annem
Ne olur kucaðýnda ýsýt annem
Ah annem ah annem caným annem
Senin yavrum ,kýzým deyiþini özledim
Ben hasta olunca hiç ayrýlmazdýn baþ ucumdan
Bak annem hiç kýyamaz iken ayrýldýk annem
Hasret kaldým caným kýzým deyiþine
Hasret kaldým ana kucaðýna
Ah annem ah annem caným annem
Gözpýnarlarýmda yaþ kalmadý
Þu gurbet ellerde sensiz olmuyor
Ah annem ah caným annem
Hasret kaldým caným annem hasret kaldým caným annem
(Benim annem, caným annem. Sen benim hayatýmýn, en büyük varlýðýsýn. Sensiz bir hayat düþünemiyorum senin varlýðýn, beni hayatta en mutlu eden þey. Ýyi ki varsýn ve iyi ki benim annemsin, senin gibi bir annem olduðu için gurur duyuyorum. )
SONGÜL BOZKA ÖZGÜN
24.03.2010 SAAT:18.26
SÝNOP(MEMLEKETÝM)BÝLECÝK(ÝKAMET ETTÝÐÝM YER)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.