Boþunaydý çabasý. Ortasýna düþmüþ gibi yangýnýn, Çýðlýk çýðlýktý yaþananlar. Þekli bozuk vakitsiz bir duyguydu.
Kendi kendini kandýrmanýn kahredici sýkýntýlarýnda, Büyüyordu yalnýzlýk. Evet büyüyordu bir o kadar. Sessizliðin ecesiydi, Masalýný dinletiyordu bize. Birazdan düþünü görecektik aðýrlaþan gözlerimizde, Þekillenecekti anlamlar. Ruhumuzun terörüydü bu.
Ýsyanlarýmýz buz tutmuþ çýðlar deviriyordu. Ýþte göz göre göre oradaydýn biliyorum, Ýþte göz göre göre yok oluyordun. Aslýnda hiç olmaktý bu, bir hiç, Kavgasýný dindiremedik nedense. Sözler kurþunluyordu tümden sevgileri.
Keþke diyorum , Keþke konuþmasaydýn. Ölümüne var dediðin sevgiyi, Dillendirmeseydin. Uçurumunda beklemezdik son atlayýþlarýn çaresizliðinde. Böylesine olmazdýk. Sen ötelerde bir yerde, Ben her zamanki kelimelerde, Olmazdýk iþte.
Baþýmda dönen bu çemberi, Kýrmak zamanýdýr . Sorgusuz sualsiz beklentisiz, Ufukta uzayan kimsesiz yarýnlar mýdýr?
KATRE Sosyal Medyada Paylaşın:
Sernur Kekik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.