Gönlümde Yeþeriverdi birden Bir çiçek Adý hüzün Çýktým Bulutlarda üzgün Aðlamaklý Yolda giderken Bir erikçi Bir çiçekçi belirdi Aldýðým güldü tabiki Atayým hüzün çiçeðini Gül gülmez hala Bak elimdesin Evimdesin Kokun güzel Kendin güzel Nedir eksik? Neden gülmezsin Aþkýn çiçeði Dediki gülemem ... Beni aþkýn çiçeði yapan Veren el ve yürekti !...
h.y.r.y._06.2006/Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
N£hird£n_D£niz£ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.