her gece yeniden doðar bir þair bir bozkýr gecesinde .... ve her gece kanter içinde bir þiir düþer ayýþýðý dokunurken bir perinin kanatlarýna ... þimdi kayýp bir zamana tutturulmuþ umutlar dökülüyor avuçlarýma dolunaydan mýdýr durmaksýzýn çarpýyor yüreðim dilimde aðustostan kalma bir alev kendi içime yangýnlardayým toz toprak her yaným bir sevdaya beleniyorum düþsel bir yanýlgý oysa içimdeki sancý .... her gece yeniden doðar bir þair bir bozkýr gecesinde ve her gece kanter içinde bir þiir düþer ay ýþýðý dokunurken bir perinin kanatlarýna .... þimdi bir rüzgar dokunuyor gecenin uykusuz gözkapaklarýna bir aðustos böceði inadýyla sýmsýký tutunuyor yakama bu sevda ve ben kendi þiirinde hapsolmuþ bir þaire aðlýyorum ha durdu nefesim ha duracak... dokunsa tenine tenim alev alacak ... her gece yeniden doðar bir þair bir bozkýr gecesinde
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.