Ýþte, eski döngülerden biri daha geçiyor, Dalga dalga þekillenen tenimin üzerinden. Ya ademoðlu! Ne hisseder ki insan, Bir kalbin, kalple çarpýþmasýndan.
Tutkumun serpildiði o kaynak olur musun? Elinde ki heyecanýnla, bana bak ne olursun! Çok deðil bir vakte kadar dudaklarýndan solacaðým. Çok deðil o vakte kadar baþka bir hayalde, sözlerinle avunacaðým
Adýmlarým çok mu benzer seninkine Mantýk mý aranýr gölgemizde, ortak bir dil mi yoksa Seni seveceðim diyemiyorum ama seviþmeleri tebessümlerin üzerinde eriteceðim ve heyecanýnla benim olacaksýn o vakit. Ve heyecanla ellerindeyim, göðsünden kaybolacaðým o vakit.
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.